the world greatest hand model....

pelik tapi ajaib juger... sejak dua menjak nih gua selalu berangan gua kena panggil balik malaysia tanpa sebab... gua selalu citer kat org rumah gua.. tapi org rumah gua selalu menidakkan benda tuh... org rumah gua selalu ckp tak lojik dan macam bodoh ajer angan angan gua... secara terus terangnyer mmg gua rase cam tak lojik.. tapi gua selalu pecaya bahwa aper aper kat dunia nih mmg bole jadik.. lebih lebih lagik kalo kite pecaya dgn sepenuh hati.. seperti pepatah org putih.. kalo kite endah satu satu menda tuh .. kite pecaya sebena-benanyer maka satu hari nanti mungkin itu peluang akan sampai.... kite kena saboo ajer...

sebenanyer bole tahan bodo jugak org putih nih.. kekekeekke... ntah haper haper ntah pepatah die... (kalo korang translate dlm bahsa omputih lagik best gua rase)... tetiber satu hari ... iaitu hari nih gua dpt satu emel makluman dari salah sorang student kat sini tgh buat phd pastuh kena panggil balik oleh fakulti die.. tapi die kena panggil balik pasal ade silih paham between universiti dgn progress die.. kire ade sebab laa.. tak mcm yg gua impikan... kalo balik besebab cam gituh maknenyer tak telepas lagik dari kontrak... jadik setengah ajer....

sebenanyer melihat situasi gua mmg senang senang nak carik gadoo ngan universiti.... apertah lagik gua kat sini buat benda yg tak sepatutnyer gua buat.. tapi aksi aksi sebegituh seperti yg gua citer takkan menyebabkan gua telepas.. jadik tak bagus aaaa.... jadik walau aper pun ... mendengar beriter bahwa kena panggil balik nih bole menjadi nyata maka gua rase itu bole dijadikan asas kepercayaan bahawa benda yg gua hajati bole menjadi kenyataan nampaknyer.... kalo ade org bole kena suruh balik... aper sgt laa org kena suruh balik tak bersebab... lebih kurang satu langkah kedepan ajer... hehehe

gua rase brader yg kena balik tuh musti tgh sedih... die tulis yg die akan fight lepas balik utk datang balik kasik settle... gua tepike plak kalo gua yg kena... gua rase mau gua melonjak kegumbiraan... bayangkan laa.. gua turun bawah ngan anja.. bukak peti surat.. ade surat cop universiti.. koyak sampul baca surat die tulis "lu kena balik mat.. kitaorg tak cukup duit aa.. nanti balik kite citer..." puhhh.... dpt terus gua naik atas ... pastu pegi sewa keta 3-4 hari.. memula angkat keta sewa... pegi beli tiket.. lepas tuh bejalan ngan keta tuh abiskan duit utk beli semua menda yg gua nak beli yg takde kat malaysia... gua gerenti kalo tiket gua sebulan lagik ker.. gua hari hari sengih ajer... gua akan sepasrah dan lebih pasrah lagik dari citer pasrah...kakakakakakaka.... gua rase cam gua nak tunggu posmen aa besok.....

selalu mak bapak kite pesan kalo mau bejaya dlm idup nih kite kena belaja sungguh-sungguh... tapi gua rase tak berapa betul benda tuh.. benda yg betul sepatutnyer diorg ckp.. belaja pandai pandai utk jadik doktor.. kalo tak dapek tuh luperkan ajer laa..... selepas lebih kurang 4 tahun lepas gua abis belaja gua baru paham aperkah yg dimaksudkan oleh mak bapak nih.. tapi malangnyer gua rase sudah agak telambat gua sedar.... nak buat camner kan... bukan selalu org bole turunkan wisdom sebeginih awal-awal dlm idup diorg kalo diorg sendiri tak raser... utk completekan pesan org tua tua.. sepatutnyer die ckp.. kalo korang tanak belaja pandai pandai jadik doktor.. baik laa korang pegi carik cara utk korang dpt aper yg korang minat tuh.. tak payah belaja pandai pandai pun takper... kekekkekekekeke.....

jgn salah paham geng... doktor yg gua citer nih doktor betul.. yg jenis rawat org tuh.. bukan doktor tipu macam yg gua tgh buat sekarang nih.... aper pun gua rase betul laa aper yg gua ckp nih... gua pun tatau berapa byk org yg akan setuju... tapi gua rase betul.... contohnyer kalo korang mmg citer citer dari kecik nak jadik player bola... tak payah laa nak belaja pepandai.. sebaliknyer baik korang peruntukkan mase nak belaja tuh ganti dgn praktis main bola... lagik lama korang main bola lagik tera laa korang... tak caya pegi tanyer ronaldinho.. kakakakkakakaka.... korang igt waktu kecik kecik org pegi kelas tambahan aper die buat.. die pegi timang buah kelapa tepi pantai korang tau....

itu laa yg gua cuber katakan... contohnyer cam gua bole tejebak ke lembah dan lurah yg mendalam sekarang nih... kalo gua tau laa.. tak payah belaja rajin rajin pun takper.... skit punyer panjang citer.. kalo dari dulu gua tau pasal palsapah gua tuh.. takde laa gua susah payah belaja rajin rajin sbb ader benda yg tak masuk walaupun belaja rajin rajin.. cam gua citer kat atas... katakan laa gua nak pegi keja impian gua utk menjadi pereka kasut.. maka ader lebih baiknyer gua pegi melukis bebyk pastuh anta semuanyer kat tempat yg sepatutnyer... bukan cite keleng bai... tapi aper pun gua rase semuanyer betitik tolak kepada minat.. cumer masalahnyer dgn sistem pendidikan kat malaysia yg memaksa semua anak muridnyer menjadi doktor.. camner laa agaknyer budak budak nak menyemai minat yg lain dari jadik doktor... walaupun hanyer sebilangan ajer yg akan dpt jadik doktor.. budak budak yg kena pakse masuk kursus lain tuh semuanyer tepakse belaja pandai pandai... walaupun tanpa sedar diorg bukan suka pun....

hasilnyer...? nih laa hasilnyer.... aper lagik... org org yg rase teperangkap.. dan tak mampu nak buat aper melainkan menyimpan perasaan sengal dan tak berpuas hati yg tidak ade penghujungnyer... aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa... tak mampu nak salahkan diri sendiri sebaliknyer salahkan benda benda sekeliling... kalo laa ade magik nak betulkan semua nih kan indah.... hmmm....

memburu kegumbiraan....

sepanjang minggu nih gua rase cam will smith dlm "pursuit of happyness" plak.... memandangkan sekarang org rumah gua sudah mula keja.. keluar umah dari pkl 0630 pastuh balik dlm 1530 cam tuh.. maka tanggungjawab menjaga si manja sekarang jatuh kepada bahu gua dari waktu tesebut.... susah ker jaga anak nih.. takde jugak laa.. aaqilah dah pun 9 bulan.. aper pun dah nampak kerenah die.. aper die suker aper die tak suker.. jadi selagi kita buat aper yg die suka takde laa die nak meragam sgt... cumer masalah yg timbul skarang nih ada laa behubung kait ngan masa....

memandangkan gua abiskan hari siang gua menjaga si anja... maka bole kata waktu siang tuh abis tak buat aper..... yg menjadi masalah utama sekarang nih.. adalah level kemalasan gua yg melampau lampau... pastuh campur plak level dedikasi dan motivasi yg tak kemaner... maka biler semua parameter nih campur plak dimasukkan dalam formula sukses ker tidak.. puhhh... gua rase peratusannyer bole tahan tak cantek jugak aaa.... gua igt itu hari gua dpt peruntukkan malam sampai pagi utk bekerja... rupenyer tak dpt jugak kerana gua bole nih bole tahan tak cergas seperti mase muda dulu....

igtkan bole tahan sampai pagi ... jaga anak pastuh terus keja balik malam.... pastuh biler gua kire mcm takde time tido langsung ajer plak... mungkin agaknyer kalo gua berada di tahap kerajinan tetinggi, gua dapat melakukan itu semua.. tapi nampaknyer tak dapat laa pada ketika nih... gua pun tatau apsal gua masih lagik malas ceginih walaupun dah hampir tgh tahun dah.... ditambah lagik ngan menjaga baby lagik betambah malas laa gamaknyer...

tapi titik tolaknyer gua rase ttp diri gua... bak kata sakuragi.. cukup ker 20,000...? nampaknyer utk memberi peluang org rumah gua mencari duit... tepakse laa gua menaikkan jatidiri sendiri.. itu ajer caranyer itu menang... bahya kalo dibiakan melarat nih... dah 4 minggu beturut turut pegi progress meeting tapi takde progress... kakakakakakaka.... gua rase super gua pun dah mula bau bau ikan... aper tah lagik anak emas die datang sini terus dedikasi keja dari pkl 1000 pagi sampai 1100 malam tetiap hari... walaupun mmg gua rase menyesal tak sudah buat aper gua buat nih.. tapi sepatutnyer tak menjadi alasan kot... entah looo.... betul ker kalo kite tak minat kite kena pakse jugak....? tapi dlm keadaan gua yg dah teperangkap nih.. mmg kena pakse....

pusing pusing akhirnyer jadik pusing pusing jugak.... mmg bole tahan susah jugak rupenyer belaja biler dah bekeluarga nih... tapi semuanyer cabaran kot.... gua tatau biler mood nak datang..... tapi gua rase utk mood datang gua kena start meminati aper yg gua buat.. itu yg susah kot.... jadik nampaknyer kena pike bahana dan bencana yg jadik kalo gua tak buat betul betul ajer laa... walaupun sumber motivasi yg negatif tapi kena ader start point sekarang nih... kalo mondong ajer cam ginih... ditambah dgn agenda baru nih... uihhh.... beedebaboooommm laaa jawabnyer nanti.... jadik camner... buat bodo..? atau buat bodo?...

addiction....

ari nih agak slow skit... bukan bukan.. ari nih cam semua menda gerak slow motion... antara sebab utamanyer adalah kerana semalam sikit punyer penat tulang empat kerat mendukung manja yg seberat 7 kilo pusing pusing keliling bandar london... satu lagik sbb gua tak tido malam sebelumnyer kerana gua pegi gatal bantai tgk australian GP... pastuh satu lagik sbb petang tuh gua pegi plak besukan main ball dari pkl 4 petang sampai laa pkl 7 malam.. kakakakakakka.... semua tuh campur campur campur mmg menyumbang kepada ke-slow-an hari nih.....

apsal pegi london..? inih kes org rumah gua sudah pegi janji adik kesayangan die nak kasik hantaran mase kawen.. jadik sbb nak anta pos itu barang samer jugak dgn beli satu lagik barang.. jadik sbb kakak ipar gua ader kat london maka sungguh ideal laa utk pegi bagi ajer kat die.... rupenyer org pegi london lagik mura dari barang nak anta pegi malaysia.. pecaya tak pecaya laa... tapi sbb org kena makan minum dan yg sewaktu dgnnyer maka jadik mahal jugak laa... lagik lagik biler gua ajer 4-5 kali berak kat london... gua rase sbb gua tak tido kot....

tapi tak berapa best plak pegi london kali nih... gua tatau apsal.. mungkin dah ilang kot keriangan yg dulu dulu ader.. sekarang rase cam gituh gituh ajer.. takde menda nak buat.... nak pegi tempat tempat pelancongan rase cam tak berapa bess plak sbb hari ahad.... pastuh nak pegi tempat membeli belah plak tak berapa best plak sbb takde duit.... tak mampu pun gua gumbira jugak utk pegi niketown.. sbb niketown ade benda benda exclusive yg kat tempat lain takde... tapi yg kelakanyer... nak tgk benda exclusive pun tak dpt jugak pasal takde menda.... giler mmg sebu abis kepla buatnyer....

punyer laa penat gua rase gua pass out bukannyer tido sbb hari nih hari petama org rumah gua pegi keja... gua aper pun tak sedar sampai laa si manja bangun pkl 7 pagi mintak susu... walaupun gua ade tetek tapi gua kena terima hakikat gua tak dpt nak tolon si manja... time tuh mmg terasa ketiadaan org rumah gua.. pasti menjadi masalah nih gua pike... walaupun dibekalkan susu tapi rupenyer tak bole nak tipu walaupun budak kecik.. die bole rase kalo medium penghantarannyer bebeza.... jadi walaupun gua pulun jugak sumbat itu susu gua tatau berapa byk yg lekat... gua tau manja merajuk kot pandang tempat lain pastuh terus tido... dlm diam gua rase die tau apabile mama-nya keja keadaan tidak akan sama seperti dulu.....

gua harap besok pagi manja sudah dpt terima hakikat dan menerima medium penghantaran susu yg baru ... kalo tidak tiap tiap hari merajuk laa nampaknyer anak gua nih.... hehehehehhe.... gua ade rase senang ati skit sbb super gua takde sekarang nih... die pegi conference kat us selama seminggu... walaupun sekejap tapi ntah apsal ntah gua rase takde tekanan sgt.. walaupun minggu depan keadaan akan kembali tetekan.....

kelmarin.. jeng jeng jeng jeng jeng...

hari nih biler gua citer kat org rumah gua yg gua rase boring.. ble plak die kata gua nih hari hari musti komplen gua boring... gua tak perasan plak gua hari hari cite pasal gua boring rupenyer... teruk betul camtuh.. selama nih walaupun gua rase sangap keja takde laa tiap tiap hari gua komplen begini... walau camner gua boring pun pastinyer ader aktiviti yg mengilangkan keboringan gua.... tapi senario ader sedikit bebeza kat sini.. kalo dulu borin.. lepas keja (atau ponteng ajer keja) bole laa pegi lepak memaner... tapi sekarang nih takde plak waktu waktu lepas keja... bole laa nak ponteng keja tapi rase cam besalah plak kalo ponteng keja...

gua rase sebenanyer susah jugak sekarang nih.... sbb keja keja yg gua buat nih subjektif sgt laa plak die punyer evaluation... kalo dulu time keja opis lebih objektif gua rase... walaupun utk dpt naik gaji dan bonus still subjektif jugak tapi takde laa seteknikal sekarang nih.... sebenanyer gua rase bole tahan cam poyo ajer diorg nih citer pung pang pung pang pung pang dan pung pang lagik... setelah lebih kurang 1 tahun gua rase cam buat research nih bole tahan takde objektif sebenanyer.. nak perasan bagus ajer.. kekekkekekek.... ntah hape hape ntah gua nih... gua pun tatau laaaa....

cumer dlm keboringan yg maksima nih gua rase lagik senang kalo keja ajer.... tapi cam biaser aa benda benda yg kite dah takde tuh laa yg kite rindu sgt.... tapi itu laa yg sebenanyer kan...? yer ker....? gua tatau laa nak kater aper... tiap tiap hari pun asik ulang benda benda cam nih ajer kalo ikut persepsi org rumah gua.. tak dinafikan mungkin betul aper yg die pike.. sepenat org rumah gua dgr gua komplen benda samer ajer... sepenat itu jugak laa gua citer dan pike benda yg samer jugak.... betul laa bole tahan letih jugak kepla gua nih..... camner laa nak carik lubang nih...

jika dan bisa...

hari nih gua rase cam letih semacam plak... gua sendiri pun tatau apsal... tapi sebenanyer dah beberapa minggu jugak gua rase penat nih... igt rase cam nak tido ajer satu hari abis abisan mengilangkan kepenatan... tapi gua cam tak sampai ati laa plak nak buat.... mungkin rase besalah sbb tak buat keja tuh akan menghantui diri gua yg sedia ader tak berapa buat keja sgt nih pun.... tapi aper aper hal pun aaqilah yg aktif nih pasti tidak akan membenarkan pekara tesebut tejadik.. kekekekkeke... die musti geram punyer tgk org bebaring nih sbb die sentiasa nak main....

gua punyer laa malas sampaikan hari nih ade group meeting besama super pun gua buat bodo ajer.. pegi bantai tido... bayar balik tido gua yg tak cukup hari nih sbb nak anto aaqilah pegi kena injek.. kekekkekee.... bole laa plak gituh.. tapi disebabkan gua sendiri masih lagik takde pekembangan yg sehat jadik gua igt takper jugak laa gua tak pegi... kekekkekeke.... boleh tahan jugak rase tak berapa seronot tak pegi .. tapi kalo pegi pun takde aper nak citer tak guna jugak gua rase... cam minggu lepas gua pegi.. bole plak gua tetido mendengarkan team mate gua pegi citer pasal ape benda die buat.... gua siap jatuh pen lagik time die cite.. kekekekkekeke......

masa silih beganti nih... rase lebam tak ilang ilang jugak.... selalunyer bile lepak ngan kenalan kenalan gua kat sini.... rase seronot ajer plak dgr diorg cite pasal keja... gua rase mmg betul laa.. kalo gua kat sini teman org rumah gua yg belaja gua rase 1000 kali ganda lagi seronot gua rase..... macam bekali kali gua penah citer dulu... tapi tuh laa.. setiap kali terigt realiti.. rase sakit kepla ajer.. semuanyer tuh bukan lagik angan angan mat jenin.. angan angan aper benda pun gua tatau laa.. tapi aper yg pastinyer biler kite dah telalu jauh mcm nih.. bukan senang senang nak tarik balik atau patah balik... mengingatkan gua pade satu buku citer gua baca dulu....

buku cite nih gua dpt sbb gua menjadi pelajar tebaik semasa darjah 6.. yg kelakanyer buku cerita nih ditulis oleh guru besa sekolah rendah gua jugak.. yg lagik kelaka guru besa gua nih tak berapa digemari oleh ayah gua yg jugak seorg penulis jugak... tapi yg betulnyer.. dlm buku nih ade sorang budak nih punyer kawan baik... kawan baik die nih duduk ngan ayah die yg kawen baru.... pastu typical laa mak tiri die jahat dan die ditindas semuanyer.. pastuh die selalu tulis surat tipu member die... die ckp die tanak kena tindas.. lari umah.. pastu keja cuci pinggan.. pastu last last masuk askar yg merupakan dream die... mase die tulis surat satu benda pun die tak buat... saje tipu sedapkan ati member die... sampai laa satu hari die igt nak buat betul betul aper yg die tipu tuh.... aper jadik ...? mmg die masuk askar pastu die kena tembak... tapi ok laaa.... aper benda sebenanyer nih...? tuh laa kekadang biler kite dah telalu dlm.. kena buat ajer laa nampaknyer bukan senang nak panjat keluar... kkekekekekekekeke....

memula gua rase semua org yg dekat malaysia tau yg malaysia punyer beregu juara seluruh england.. apsal plak gua nak cite pasal benda nih... sbb utamanyer adalah gua skit lagik nak pegi tgk final nih ... sebab ade satu org member nak buat lawatan ker seluruh england utk final day nih awal minggu hari tuh.. tapi sbb tiket sudah abis.. jadik plan nih tepakse dibatalkan.. kalo tidak gua rase sudah pastinyer kepada sesape yg pegi tgk benda nih kat astro super sport (atau tv biaser kalo ade tayang aa...) bole tgk muka gua kat tv memberikan sokongan padu utk maruah bangsa dan negara..... kekekekekekekekeeekekeke....

itu laa citenyer... citer betapa skit lagik gua nak pegi tgk kejohanan seluruh england.. tapi aper pun mungkin tahun depan sempat lagik... gua rase nak tgk seluruh england, atau tgk game bola lebih senang dibuat kat sini bebanding impian gua nak pegi tgk game nba.. nak tgk game nba tuh bole tahan susah aa... tapi nak tgk champions league tuh lagik senang.. tapi semua menda nih betitik tolak pada ader ker tidak ongkosnyer.. kalo ade duit gua rase nak buat aper aper pun tak menjadik hal...

tapi yg pasti.. minggu nih takde tgk seluruh england sebaliknyer kena bantai 4-0 kat game liga mingguan universiti... pastuh malam semalam gua abiskan masa menonton little miss sunshine dan just like heaven.. aduss 10 movie dan abis... ader lagik 360 to go.. wakwakwkwakkawwa.... dah laa saban minggu betambah tambah movie.. tapi nih semua utk bekalan kat malaysia nanti.. kasik pulun ajer sampai abis... aper gua nak citer.. ooo... baru gua igt.. sebenanyer gua nak citer pasal gua tgk just like heaven sbb iklan die ade lagu you're beautiful kat uk nih.... gua pun bukak laa movie tuh nak tgk kat scene mane die bubuh... rupenyer sampai abis citer takde keluar pun lagu... tipus tul laa.... pastuh sbb gua dah ade expectation pasal lagu tuh tapi takde.. gua bubuh kat sini ajer.. walaupun dah basi tapi sbb gua dah rase nak tgk semalam tapi tak keluar.. gua bubuh jugak laa sini.... kekekkee... yer mmg itu ajer gua nak citer sebenanyer... camne bole panjang camnih pun gua tatau....

hujan yg turunnn bagaikan.....

yer baru baru masuk musim bunga nih nampaknyer belah petang selalu plak ujan turun... kekadang betahan sampai ker besok pagi ujan tuh.. pastuh time malam bole tahan lebat jugak laa... aper pun sekarang biler perasan kat luar pkl 5 tapi langit masih lagik cerah ade rase bebeza skit laa bebanding beberapa bulan lepas... tapi aper pun semakin masuk ke dlm bulan 3 nih semakin risau plak gua rase keadaan diri gua.. apertah lagik benda benda yg gua cuber asik tak jadik ajer.. sakit jugak kepla... mmg susah nak buat sekali benda terus jadik cantek.. tapi nak dah dekat 10 kali buat pun tak cantek lagik aper kah citernyer.... kalo smooth ajer tak payah nak pike sesusah dan pastinyer akan ade byk mase teluang.. tapi tang tak smooth pastuh kena pike sesusah tuh yg malas nak citer tuh.....

aper pun.. gua rase bole tahan byk benda gituh.. sebagai cthnyer dah dekat 3 bulan gua cuber buat xinerama display utk linux gua jadik tapi nampaknyer driver utk support graphic card notebook bapak gua yg agak korok nih masih tak mengizinkan.... walaupun dah abis segala tips n tricks yg ade kat google nih digunakan... yg peliknyer kenaper ngan sekali klik dlm xp semua menda dah settle... walaupun gua ade 5 mesin yg run linux kat sini tapi gua lagik senang balik kepada xp yg sedia ader... jgn salah paham... nak buat keja mmg bagus kat mesin mesin tebabit.. tapi utk kesenangan.... tak payah citer laa.. menyebabkan gua sedar bahwa org org yg avid linux user nih sebenanyer org yg rajin dan bukan setakat takde duit... bahkan org yg nak senang dan malas nak pike lebih cenderung menggunakan windows ajer...

tapi hakikatnyer... sbb tuh laa xp nih popular.. sbb mmg tailor made utk org malas nak pike dan tanak serabut kan kepla yg sudah sedia serabut.... tapi utk vista...? skit pun gua tak minat... walaupun sebagai org malaysia semua perisian adalah pecuma (hehehehehhee) tapi kalo nak kena sampai angkat komputer baru utk guna takper laaa kot... lagipun byk sungguh kutukan yg diterima.. jadik tak payah laa susah payah... lagi lagi tak mampu nak upgrade komputer lagik dah.. kena beli baru terus.... dlm erti kata lain.. baik ikut pepatah dari apple.. alang alang nak upgrade vista baik amik the real thing.. mac os.. jadik beli laa mac... which doesn't sound that bad sebenanyer... cumer biaser laa utk org yg mcm gua nih yg tak penah beli barang lebih 5000 camtuh (kecuali keta).. rase cam nak menitik air mata darah plak kalo nak beli..... yg kelakanyer selepas 10 tahun bekerja dan begelar computer scientist laa kononnyer.. gua masih lagik takde komputer sendiri... kekekkekekekekeke..... mungkin tunggu duit turun dari langit laaa besama air ujan....

only in dreams..

waduhhh waduhhh... sebenanyer gua nak kasik delay skit entry nih sbb nak citer pasal kejayaan memenangi medal kedua gua kat overseas nih.... tapi malangnyer tak dapat medal jugak.. cinabeng tul... aperbenda yg berlaku?... camnih geng.. weekend lepas ade mini asian game dan dgn tak pepasal sbb diorg nih cam semangat plak nak buat team basketball.. gua seperti biaser (walaupun dah setahun tak turun) menyahut ngan nada gumbira.. mungkin disebabkan kebakatan gua yg tiada batas seperti sakuragi hanamichi.... hehehehhehe.... seperti biaser org org tera cam gua nih.. 99% bakat.. dan hanyer 1% usaha ajer yg perlu.....

tapi seperti biaser player tak cukup laa.. semua org main bola kan (temasuk laa gua jugak..) jadik kena import org... nasib baik diorg pegi import yg bebetul power.. jadik gua rase gumbira laa.. takde laa gua perlu buat lawak menjadi hero sengsorang sbb gua ade feeling disebabkan dah setahun tak sentuh bola.. kehero-an gua akan menjadi limited.. kui kui kui... maka tiber laa hari nak lawan.. ade 7 team.. pastuh organiser giler bole buat kalah mati.. jadik 1st game.. team yg tak penah wujud dan tak kenal pun sesame sendiri mane laa ade can sgt.. tapi rupenyer ade can.. terus menang.... tapi time tuh gua dah rase gua nih mmg bekarat.. score pun 4 point daripada 20 point yg dpt.. ish ish ish....

pastuh bole plak.. disebabkan kesempitan mase diorg belasah terus buat semi final pastuh.... gua nih dah laa dah tua mane laa nak larat... dan seperti yg tejadi.. kitaorg ditewaskan.. tapi ditewaskan pun dgn team org yg mmg main bola keranjang... jadik menang ngan china B.. kalah dgn sgpore A... tapi diorg nih byk sgt import.. pastuh warganegara dah tak menjadi persoalan...dah... jadik dpt laa masuk perlawanan penentuan tempat ke 3 ke 4... yg belangsung semalam.... sbb tuh gua tunggu nak tulis entry.. tapi kali nih itu mamat import sudah balik laa.. jadik kena import skit org org lain kasik cukup... pastuh lawan plak team thailand yg ade satu pompuan.. jadik kitaorg pun kena angkat satu pompuan jugak....

sudahnyer aper jadik... pompuan nih plak jadik batu penghalang.. yer kitaorg kalah... 6 point kena tolak pasal referee yg punyer bodo ckp budak pompuan nih kena siku.. tup tap tup tap.. kalah laa kitaorg 27 - 16 kot.. tapi gua score 12 pt rasenyer.. cumer diakui benda yg gua buat mase 2nd half gua patut pegi buat dari 1st half tapi nak buat camner.. tgh bekarat nih kan.. jadik akhirnyer tak dpt laa nak bawak balik medal kedua kat tempat org nih... rase bole tahan kecewa laa.. sbb gua tau kalo gua tak bekarat outcome nyer tesgt sgt laa bebeza... tapi aper nak kata.... tuh semua benda benda yg mungkin tapi tak jadik kan.... aper pun gua sedar satu benda laa... rupenyer org org dari tanah besa cina mmg tinggi nak mampus... tegezut gua.. mmg siap slam dunk lagik.. ish ish ish... pastuh satu lagi.. diorg nih kaya kaya nak mampus rupanyer... pemakaian utk permainan bola keranjang semuanyer 1000 ringgit... giler babas....

rupenyer di sebalik gua tak dpt pun satu juta.... gua tak dpt pun surat tak besebab tapi panggil balik dari universiti... gua tak dpt jugak medal... aper pun takde... sedih plak gua rase... cumer satu benda yg pasti ... disebalik takde duit dan benda benda yg sepatutnyer... bulan lepas ade jugak buah tangan yg gua beli utk diri gua sendiri.... hhehehehehehe... yg paling baru nike 360 premium + yg gua dpt kat nike factory outlet itu hari... yer baru lagik nih.. pastuh diikuti dgn nike air zoom supremacy dan adidas crazy 1 (retro kobe 1) dpt kat ebay (satu dari us lagik) mmg international laa rupenyer... tapi camner pun material material nih takkan dpt buat korang gumbira seperti mempunyai anak isteri sendiri... pecaya laa gua.. itu priceless.. but for everything else... p/s: gua mungkin pegi london utk passing barang dlm 2 minggu lagik.. jadik kalo ade sesaper beminat nak order kasut bole kasik msg skit kat gua.. caloo