one more year.....

dah 3 tahun dah aaqilah.... tak sangka plak... dah 3 tahun dah kitaorg besarkan aaqilah... hehehhehhehe... tanpa bantuan sesape kat sini.. bole tahan bedikari jugak laa.. kire biler die besar tuh bole kata hasil daripada didikan gua dan org rumah gua laaa... jadik kalo korang ade peluang lepak ngan aaqilah dan tedengar pekataan pekataan cam S*it dan F**K tuh nampaknyer gua tepakse laa mintak maap awal awal... dan kalo korang ble buat tak paham ajer laa.. biaser laa rancangan rancangan tontonon anak gua nih adalah kurang sesuai... tapi itu semua disebabkan die tak tido seperti bebudak lain.. jadik die menonton rancangan rancangan nih.... dan itu adalah salah gua jugak sbb biler malam tak tido nak buat keja... jadik anak gua dah tebiaser tak tido awal... tau itu sbb kitaorg miskin kat sini jadik tak mampu nak sewa umah 2 bilik.. jadik suka tak suka anak gua kena lepak luar dgn kitaorg.. kekekekkeke.. entah aa gua tatau laa.. tapi seronot jugak nak tau camner anak gua besa nanti.. sbb kalo cemerlang rase bangga jugak laa dgn mutu didikan gua dan org rumah gua.. ble laa tulis buku.... camner nak mendidik anak .. tapi kalo tak bejaya bole jugak menulis buku... tapi dari how to's kepada how not to's kekekkekeke... tapi harap harap tidak laa sampai ke situh idaknyer tak...

aper pun ahad hari tuh hari lahir anak gua yg ke-3... tapi time tuh gua masih lagik behempas pulas nak abiskan correction yg sudah selamat di hantar semalam... jadik agak ketat skit laa nak bepoya poya atau pegi bejalan... hari sabtu ajer gua pegi keluar kejap main pelawanan perpisahan... tapi lepas tuh terus serius balik behempas pulas... kesian anak gua tak dpt nak buat party atau makan makan mcm tahun tahun sebelumnyer.. tapi sbb idup pun cukup cukup ajer sekarang nih kire tak perlu laa nak berparti parti byk kali.. kalo gua dapat jadik dr. minggu nih bole laa celebrate sekali yer tak.... yg baguihnyer di tgh tgh gua takde duit nih dpt jugak org rumah gua squeeze duit utk belikan adiah... gua besyukur gituh... bagus bebudak zaman sekarang nih.. kalo susah susah pun mak bapak tetap jugak nak belikan aper aper yg patut.. tetap jugak nak bagi aper yg patut.. itu laa biler besar kalo menyusahkan org mak bapak akan rase kucewa... kekekekkekekkek... gua pun tatau laa samada gua sekarang nih menyusahkan atau menyenangkan mak bapak... tapi kalo menyenangkan tuh gua rase tak sampai lagik agaknye... sbb sampai sekarang nih mungkin diorg pun hati tak tenang dgn keidupan gua nih yg tak tentu hala tujunyer.....

gua pun tak pasti laa samada dah membanggakan ker blum.... susah nak diukur tuh... tatau laa kalo dapat dr pun ujung minggu nih bole kire membanggakan... gua rase sebenanyer kalo dah bole idup tak menyusahkan org dan bole tolong aper yg patut pun dah kire membanggakan.. tapi kalo time nih pun still menyusahkan org jadik itu yg kucewa tuh kot.... kekekekekkekekek.. seperti org lain jugak kitaorg pun punyer harapan yg tinggi utk aaqilah.. seperti mak ayah gua yg punyer harapan yg tinggi kat gua jugak... kalo 20 - 25 tahun lagik aaqilah ade blog mungkin die akan tulis menda yg sama.. tapi kalo time tuh die tgh buat praktikal utk jadik surgent.. ataupun time tuh sedang betarung dlm round 3 kat wimbeldon.. sudah tentunyer die sedar bahwa gua sememangnyer bangga abis abisan seperti senyum joker yg sampai ke telinga.... kekekekekekekke... tapi kalo pun die tak buat praktikal ataupun hanyer main di pusingan ke-3 peringkat sekolah.. gua tetap bangga jugak.. seperti yg gua kata tadik... yg penting bukannyer sampai menjadi jaguh dunia atau menjadi org tekaya di dunia... kalo dapat sampai situh baguih laa.. tapi kalo dpt jadik "orang" dah kire lebih dari cukup laa... tapi kalo tak jadi world no.1 camner nak tulis buku.. kalo tulis takde org nak beli aa nampaknyer..... kekekkekekkkekekekekke