the comeback...
sebenanyer sudah seminggu lebih gua nak tulis entry nih.. mase baru sampai hari tuh.. tapi tatau laa camner bole sampai sekarang pun tak tulis lagik.. kepada sesape yg tetinggal.. kasik FF (cam kat vcr) skit tehadap aper yg telah tejadik sepanjang 2 bulan lepas.. sbb gua rajin sgt campur org rumah gua cukup pendapatannyer.. bulan sembilan itu hari gua balik malaysia.. utk menyambut bulan posa dan bulan raya.. hehehhee.. di samping mengambil kesempatan gua kena tendang umah lama dan takde tempat nak duduk jadik kirenyer bole tahan bijak jugak laa keputusan nih.. walaupun sekiranyer korang buat matematik keputusan nih takde laa nampak sebijak maner.. kakakakaka....
aper yg jadik kat malaysia.. puhh.. memacam tok sah nak kata.. bejalan tanpa henti laa kirenyer.. takde laa lepak umah pun.. skit skit ajer keluar.. skit skit ajer keluar.. hinggakan hari hari yg belalu tak dpt nak rasa sbb asik keluar ajer.. mungkin nih semua kerana bawak baby baru.. semua org nak tgk.. jadik tak dpt nak kata aper laa.. gua cuber jugak squeeze kan entry tapi malangnyer satu ajer bejaya masuk.. nih semua sbb intenet tak laa byk... kalo ade kat umah pun dial up ajer.. jadik baik manfaatkan utk kepentingan sejagat daripada tulis menulis kat sini....aper yg pasti.. 2 bulan tuh belalu telampau pantas hinggakan gua sendiri rase cam ribut.. kalo nak tanyer puas ker tidak.. sudah tentunyer tak puas.. tatau laa gua dari segi realitinyer puas ker tidak atau mmg sbb kite nih manusia jadi musti tamak maka takkan cukup nyer.. gua rase balik terus puas kot.. kakakakakaka....
tapi yg pasti.. mmg seronot laa balik.. menyebabkan proses nak balik kembali tuh susah skit.. kalo ikut hati mmg mati.. kalo ikut rase mmg binasa.. bole dikatakan nak balik tuh lagik sedih daripada memula nak pegi dulu kot.. bahkan impak maksima nih gua dpt rasakan pada semua org yg hadir mase gua nak blah itu hari... mase gua sampai airpot itu jam.. gua rase cam gua baru ajer sampai itu jam.. baru ajer keluar arrival dan bukannyer nak masuk depature... tapi sbb diorg letak lain tingkat.. maka lu mmg tak dpt nak lari dari kenyataan... tapi yg pelik dan ajaib tetap tejadi.. rupenyer impian gua utk lepak lagi kat malaysia ttp sampai hajat walaupun utk beberapa jam ajer....
yer mlm tuh kapal terbang sarat.. jadik die offer balik lambat naik mas terus dan tiket pegi balik pecuma utk digunakan di masa hadapan.. uihhh... gua plak ngan baik hatinyer menganugerahkan tempat duduk gua kat org lain.. tapi disebabkan besok pagi awal flightnyer maka majlis ucapan selamat tinggal abis kat situh ajer.... rase cam rancangan tergendala tapi yg bagusnyer.. disebabkan besok takde org hantar jadik rase sedih tuh tak seteruk org hantar.... gua pun tatau camner nak explain menda tuh.. tapi yg pastinyer pada pagi kitaorg nak belepas tuh mmg gituh laa rasanyer.. aper pun selemat laa kitaorg tinggalkan bumi malaysia pagi tuh dan utk kali ke-2 dalam idup gua. gua pegi uk kembali naik mas ajer.. bukan kapal terbang yg sepatutnyer... tapi aper pun naik kapal terbang ngan budak kecik selama 13 jam nih mmg susah... tapi nk buat camner.. layan ajer laa.. bukan bole bukak pintu kapal terbang jejalan plak kan.. nanti jadik cam lost plak kalo bukak.. hehehhehe..
kedian rase de-javu kembali.. sampai kat saner cop cop amik beg.. pastuh sewa keta pastuh drive balik.. amik kunci pastuh punggah masuk barang... seperti biaser.. rumah baru nih mmg kecik skit tapi sbb bukak pintu dan sampai university jadik takde laa nak complaint sgt.. bukan senang nak dapat flat rebutan ramai nih.. aper pun sabtu tuh pkl 6.00 ptg pun dah gelap gulita... jadik aper pun tak dpt nak buat.. angkut barang selebihnyer ahad tuh sebelum pulang keta.. kalo tak kang susah plak nak angkut.. jadik aaa cam nih umah gua selepas barang siap dipunggah....
yer mmg tak dpt nak kemas aper pun disebabkan badan masih lagik keletihan menaiki kapal terbang yg berjam jam lamanyer tuh... mungkin dlm hari hari berikutnyer gua amik gamba rumah nih selepas di kemas seperti tahun lepas jugak... pindah umah nih mmg memenatkan.. at least kalo balik tapi dtg balik umah cantek ajer kan bagus.. tuh lain laa plak citernyer... aper pun rumah baru gua nih sebenanyer samer ajer 1 bilik cam umah lama.. cuma keluasanyer tandas dan dapur nyer dan juga bilik tidur nyer ade kecik skit.. tapi takde laa kecik sgt pun sebenanyer.. elok elok ajer laa kata org.. lokasi die yg buat tempat nih rase special.. mmg special pun biler dari tingkap umah gua bole nampak fakulti.. pastuh seperti gua ckp tadik.. turun tangga ajer dah mmg fakulti.. kekekekekekkeke.....
gua rase sampai isnin malam baru settle mengemas semua barang yg kitaorg bawak dari umah lepas.. sebenanyer mmg dah byk giler brang yg kitaorg bawak.. kalo nak kire laa bole pakai sampai gua abis belaja rasenyer nih.. malangnyer selepas becuti panjang dan balik ke kampung rase nak buat keja tuh terasa betambah malas dari sebelumnyer.. gua pun tatau kenapa.. mungkin rase bess lepak bertemu sanak saudara tuh masih melekat di sanubari..
btul laaa kata org.. tempat darah tumpah lagi kan dikenang.. (kakakkaa.. betul ker gua ckp nih.. nih cam ckp keleng dah nih....) nampaknyer proses memulihkan mood utk bekerja harus diteruskan.. kalo tidak mampus gua tak siap siap keja... selasa lepas jumper super... begituh besemangat lagik die nak gua bekerja besungguh.. mungkin disebabkan senior senior gua yg sedang masalah skit sekarang nih kot... sudah pastinyer die tanak tragedi sama kena kat gua plak... adehhh.... kalo laa kaya kan senang.. dah selamba rok dah balik buat bodo pastuh baya ajer berapa yg kena baya balik.. idup senang lenang gelak tawa ria... tapi rupenyer jadik org miskin nih lagik mencaba... adehh....
aper yg jadik kat malaysia.. puhh.. memacam tok sah nak kata.. bejalan tanpa henti laa kirenyer.. takde laa lepak umah pun.. skit skit ajer keluar.. skit skit ajer keluar.. hinggakan hari hari yg belalu tak dpt nak rasa sbb asik keluar ajer.. mungkin nih semua kerana bawak baby baru.. semua org nak tgk.. jadik tak dpt nak kata aper laa.. gua cuber jugak squeeze kan entry tapi malangnyer satu ajer bejaya masuk.. nih semua sbb intenet tak laa byk... kalo ade kat umah pun dial up ajer.. jadik baik manfaatkan utk kepentingan sejagat daripada tulis menulis kat sini....aper yg pasti.. 2 bulan tuh belalu telampau pantas hinggakan gua sendiri rase cam ribut.. kalo nak tanyer puas ker tidak.. sudah tentunyer tak puas.. tatau laa gua dari segi realitinyer puas ker tidak atau mmg sbb kite nih manusia jadi musti tamak maka takkan cukup nyer.. gua rase balik terus puas kot.. kakakakakaka....
tapi yg pasti.. mmg seronot laa balik.. menyebabkan proses nak balik kembali tuh susah skit.. kalo ikut hati mmg mati.. kalo ikut rase mmg binasa.. bole dikatakan nak balik tuh lagik sedih daripada memula nak pegi dulu kot.. bahkan impak maksima nih gua dpt rasakan pada semua org yg hadir mase gua nak blah itu hari... mase gua sampai airpot itu jam.. gua rase cam gua baru ajer sampai itu jam.. baru ajer keluar arrival dan bukannyer nak masuk depature... tapi sbb diorg letak lain tingkat.. maka lu mmg tak dpt nak lari dari kenyataan... tapi yg pelik dan ajaib tetap tejadi.. rupenyer impian gua utk lepak lagi kat malaysia ttp sampai hajat walaupun utk beberapa jam ajer....
yer mlm tuh kapal terbang sarat.. jadik die offer balik lambat naik mas terus dan tiket pegi balik pecuma utk digunakan di masa hadapan.. uihhh... gua plak ngan baik hatinyer menganugerahkan tempat duduk gua kat org lain.. tapi disebabkan besok pagi awal flightnyer maka majlis ucapan selamat tinggal abis kat situh ajer.... rase cam rancangan tergendala tapi yg bagusnyer.. disebabkan besok takde org hantar jadik rase sedih tuh tak seteruk org hantar.... gua pun tatau camner nak explain menda tuh.. tapi yg pastinyer pada pagi kitaorg nak belepas tuh mmg gituh laa rasanyer.. aper pun selemat laa kitaorg tinggalkan bumi malaysia pagi tuh dan utk kali ke-2 dalam idup gua. gua pegi uk kembali naik mas ajer.. bukan kapal terbang yg sepatutnyer... tapi aper pun naik kapal terbang ngan budak kecik selama 13 jam nih mmg susah... tapi nk buat camner.. layan ajer laa.. bukan bole bukak pintu kapal terbang jejalan plak kan.. nanti jadik cam lost plak kalo bukak.. hehehhehe..
kedian rase de-javu kembali.. sampai kat saner cop cop amik beg.. pastuh sewa keta pastuh drive balik.. amik kunci pastuh punggah masuk barang... seperti biaser.. rumah baru nih mmg kecik skit tapi sbb bukak pintu dan sampai university jadik takde laa nak complaint sgt.. bukan senang nak dapat flat rebutan ramai nih.. aper pun sabtu tuh pkl 6.00 ptg pun dah gelap gulita... jadik aper pun tak dpt nak buat.. angkut barang selebihnyer ahad tuh sebelum pulang keta.. kalo tak kang susah plak nak angkut.. jadik aaa cam nih umah gua selepas barang siap dipunggah....
yer mmg tak dpt nak kemas aper pun disebabkan badan masih lagik keletihan menaiki kapal terbang yg berjam jam lamanyer tuh... mungkin dlm hari hari berikutnyer gua amik gamba rumah nih selepas di kemas seperti tahun lepas jugak... pindah umah nih mmg memenatkan.. at least kalo balik tapi dtg balik umah cantek ajer kan bagus.. tuh lain laa plak citernyer... aper pun rumah baru gua nih sebenanyer samer ajer 1 bilik cam umah lama.. cuma keluasanyer tandas dan dapur nyer dan juga bilik tidur nyer ade kecik skit.. tapi takde laa kecik sgt pun sebenanyer.. elok elok ajer laa kata org.. lokasi die yg buat tempat nih rase special.. mmg special pun biler dari tingkap umah gua bole nampak fakulti.. pastuh seperti gua ckp tadik.. turun tangga ajer dah mmg fakulti.. kekekekekekkeke.....
gua rase sampai isnin malam baru settle mengemas semua barang yg kitaorg bawak dari umah lepas.. sebenanyer mmg dah byk giler brang yg kitaorg bawak.. kalo nak kire laa bole pakai sampai gua abis belaja rasenyer nih.. malangnyer selepas becuti panjang dan balik ke kampung rase nak buat keja tuh terasa betambah malas dari sebelumnyer.. gua pun tatau kenapa.. mungkin rase bess lepak bertemu sanak saudara tuh masih melekat di sanubari..btul laaa kata org.. tempat darah tumpah lagi kan dikenang.. (kakakkaa.. betul ker gua ckp nih.. nih cam ckp keleng dah nih....) nampaknyer proses memulihkan mood utk bekerja harus diteruskan.. kalo tidak mampus gua tak siap siap keja... selasa lepas jumper super... begituh besemangat lagik die nak gua bekerja besungguh.. mungkin disebabkan senior senior gua yg sedang masalah skit sekarang nih kot... sudah pastinyer die tanak tragedi sama kena kat gua plak... adehhh.... kalo laa kaya kan senang.. dah selamba rok dah balik buat bodo pastuh baya ajer berapa yg kena baya balik.. idup senang lenang gelak tawa ria... tapi rupenyer jadik org miskin nih lagik mencaba... adehh....
posted by kenit at 7:56 AM
1 Comments:
kekekekek......selamat pulang ke tempat belajar kepada keluarga Effirul...aper2 pon...baik lu praktis botol kat sana...nanti ader tournament kat mesia senang skit lu ngan partner lu (Batu) menang....kekekek
selamats.....
Post a Comment
<< Home