stop thinking and start making moves...

semalam disebabkan gua rase macam berat badan dah naik.. pelik plak di mase yg same gua rase anak gua makin kurus plak... gua pun turun laa bemain bola... lagipun sejak daripada kes kalah itu hari dah lama dah tak turun main bola.... gua pike pun sbb gua ade progress skit (walaupun gua janji nak siapkan 3 hari.. ini dah 3 minggu pun tak settle lagik) maka pun igt ada lah lebih baik gua pegi besukan sekejap.. barang sejam dua ... gua pun turun laa main bola.. lagipun org cakap badan cergas otak cerdas yer tak.... obviously org org yg buat motto sebegini duduk melempap ajer dalam bilik tak buat aper gua raser... gua pun bgn bgn tido terus laa besiap pegi main bola... seperti biaser dan seperti hari hari.. minggu minggu dan bulan bulan sebelumnyer main ajer laa bola seperti biaser... bole tahan jugak laa sekarang nih sbb hari pun panas ... takde laa panas terik tapi panas panas sedap laa kirenyer... itu yg bagus tuh... kalo panas panas terik nih rase cam over plak... tapi kalo panas nyaman tuh senantiasa dialu-alukan laa... tapi aper aper pun memaner panas tetap lebih baik daripada aper aper jenis sejuk pun kan.....

main punyer main punyer main.. sampai laa pada satu time di mane gua nak clear bola.. tetiber kaki gua tepintal skit dgn bunyik ketak yg skit punyer kuat.... gua skit punyer laa takut sbb bebaru nih kalo korang tgk bola EPL.. kes eduardo yg kena tekel sampai patah ankle die tulang siap tesembul lagik... gua rase phobia plak biler buntik ketekak ketekak nih... kuat plak tuh... gua pun jatuh tejelepuk pastuh... skit punyer sakit gua rase buku lali kaki kiri gua.. aduiiihhhhh... gua pun bangkit dan mmg gua rase teruk rupa rupanyer.... setiap kali ade pressure kat kaki kiri gua rase sungguh menekan... jadik gua pun lepaks laa kejap.. aper pun gua rase itu semua tekehal ajer.. cumer agak extreme laa sbb gua tak penah tekehal sampai tepulas bebunyik bunyik... gua igt sepanjang gua bemain papan selaju pun tak penah laa sampai bebunyik camtuh.. sbb gua risau gua try laa jalan jalan sambil belari anak.. yg pasti lari tuh tak ble laa.. mmg hencut hencut laa gamaknyer.. aper pun gua rase lebih kurang buku lali tepulas ajer kot.. dlm 1-2 minggu ok laa kot.. bengkak pun skit ajer takde laa sebengkak kaki akagi dlm slam dunk... hehehhehehehehehe

aper pun rupe rupenyer cite cite gua utk sihatkan badan ajer menjadik lebih kronik.. lagik lagik gua rase mmg letih giler sampaikan mase malam semalam yg sepatutnyer diperuntukkan utk abiskan keja keja tetangguh tidak dpt nak dilaksanakan... gua akhirnyer tetido sbb kaki gua sakit sengal sengal... cisss... tapi aper pun sebenanyer minggu nih ade plan nak bejalan jalan dgn rakan rakan keluarga yg lain ker wales... seperti biaser org rumah gua senantiasa besemangat utk acara acara becuti sebegini... minggu lepas pun die besemangat giler utk menghadiri pejumpaan keluarga melayu se-southampton walaupun gua tak turut serta.. frankly gua rase semua org yg kenal gua tahu gua nih seorg yg anti-sosial dan beramah ramah... gua pun tatau apsal tapi gua sure mmg menda nih gua pick up daripada bapak gua... bukan aper kalo diberi pilihan antara bemeriah meriah dgn ramai ramai org yg gua tak berapa kenal daripada duduk lelepak diri sendiri.. lagik baik gua duduk lepak diri sendiri kot.. gua pun tatau kenaper.. jadik lagik senang laa kalo gua kata ini semua genetik... yg turun dari bapak gua..

aper pun gua harap malam nih gua dpt paling kurang settlekan masalah keja gua nih.. bukan aper disamping faktor masa yg tak cukup.. campur ade satu deadline ketat minggu depan utk anto kertas pegi austria.. gua tak dapek nak buat aper.... gua pun tatau apsal lately nih gua mmg rase seperti will smith dalam citer aper tuh.. citer the pursuit of happyness.. yer yer... secara terus terang sekarang nih gua rase mmg tetekan.. gua tatau apsal.. tgk ajer laa entry gua yg lepas.. skit punye komplen pasal keidupan sekarang.. in fact sejak beberapa minggu nih gua macam mood penuh penyesalan.. penyesalan ttg mase lepas.. dari keja.. kepada kawen.. kepada belaja.. kepada duit dah takde...gua pun tatau apsal... mungkin early mid-life crisis kot.. di samping keja keja gua yg makin betambah dan tak penah nak surut nih lagik laa sakit kepla gua... semalam plak biler mase sepatutnyer gua dpt reles tensen makin tensen plak sbb sakit kaki.. hmmmm.....

bole tahan gua igt sekarang nih ade 2 option ajer... satu patah balik ke masa lampau.. satu lagik beli tiket kapal tebang balik ajer malaysia... tapi nampaknyer disebabkan option petama tak viable.. dan option ke dua plak will only lead to 150,000 more debts dan more drama.. jadik gua igt mungkin option ke-3 ajer laa yg tinggal.. option memendam rase dan perasaan... atau lebih indah lagik dalam bahsa omputihnyer.. suck it up....gua rase ini laa jadik kalo kite asik pike ajer tapi tak buat benda.... sebenanyer gua mmg nak tune skit diri gua supaya masuk mood pike byk byk nih sbb selama nih motto go yg jgn pike byk tapi terus ajer betindak nampaknyer tak bawa gua ke maner pun.... gua igt kat dunia nih hanyer org yg giler ajer akan bejaya.. dan kebanyakkan org org giler nih mmg buat ajer tak penah pike.. sbb the understandings behind these actions would be beyond comprehension.... gua igt laa.. dan gua igt gua ade laa org org begini... tak suka keja berenti.... rase nak kawen kawen... rase nak beli beli.... rase nak tuka keja tuka... tapi rupenyer itu semua nyer tidak skit pun betul... sebaliknyer kalo kite berenti sekejap... bepike mungkin setengah menda yg kite buat kali nih tak jadik.. dan setengah benda yg kita tak buat akan jadik dan memberikan lebih makna dan manfaat....

jadik igt.. tak salah utk kite berenti dan pike daripada senantiasa making moves yg kekadang akan menjerat diri sendiri... sbb tuh laa pengalaman nih begituh beharga... aduii panjang melalut lalut plak citer gua daripada citer sakit kaki gua ajer tadik... kekekkekekekkeke... mungkin gua rase gua begitu byk yg tesimpan dan tatau camner nak outletkan segala masalah nih... kalo biasernyer pegi besukan ataupun membeli belah.. tapi since pegi besukan sudah makan kaki dan nak pegi membeli belah sudah makan duit.. jadik tinggal laa blog gua nih... hehehhehehe.... lagipun gua rase takde hal korang membaca entry gua pepanjang nih sbb besok hari jumaat.. kebyakan org pun mustinyer malas nak keja... tgh pike biler nak balik dah party ajer....

gua terigt satu episode frens (sori geng.. sini frens keluar 2 episod satu hari selama seminggu.. pastuh sejak gua duduk sini dah 3 tahun die pusing pusing tanpa henti di channel e4.. dan e4 + 1 -- channel yg same tapi rancangan die mula sejam lebih lambat utk org re-run) mase time nak krimas.. biler chandler dah duduk kat tulsa.. pastuh keja sane time x-mas eve... time tuh ade salma blair nak usha die.... pastuh time tuh die last last berenti keja sbb nak lepak ngan bini die dan kengkawan die.... aper pun gua terigt mase die kena balik opis (mase awal episod) mase die tanyer sape yg suker aper yg die buat.. pastuh kengkawan die semua skit punyer enjoy keja diorg... time tuh gua tepike samada gua adalah seperti chandler... tak suker aper yg gua tgh buat tapi kena buat sbb cara itu ajer yg ade .... hmmmm... mungkin di sambil korang membaca blog gua nih bole laa jawab samada korang bebetul suker aper yg korang buat... atau sebenan-nyer tepakse (sila tinggalkan jawapan di ruangan komen) -- lagipun dah lama blog gua nih sepi tak bekomen... hehhehehehehhehe

byk lagik nak citer.. tapi hal hal lain mungkin telalu sensitip utk diulas di sini... kang kalo ulas kang menjadi spektra takpun cerekarama plak kang... aper pun gua besyukur yg kaki gua takde laa seteruk eduardo.. pecaya laa gua kalo seteruk tuh sudah pastinyer gua takkan menaip entry nih... aper pun bole tahan pada ketika itu mmg bole tahan tersirap jugak darah gua.. biler bunyik ketekak itu laa.. bukan aper mungkin biler gua pike dalam byk byk anggota badan gua nih (yer including benda itu a.k.a anuuu a.k.a ...) gua rase tetap kaki gua adalah anggota yg gua paling sayang sekali... mungkin segala persoalan ttg kenaper gua byk kasut akan tejawab di situh.....