susahnyer susah....

aduh... tak penah ku sangkakan mmg susah buat phd nih rupenyer.. yg kelakanyer baru nak masuk dlm 4 bulan gua dah rase senak kepla.. tapi statement sebegini bukan laa se-general ituh... bukan semua nyer susah.. mungkin disebabkan keadaan dan situasi gua ini yg menampakkan kesusahannyer kot.. bukan aper.. gua nih tak pepasal sekarang sedang cuber memandaikan diri dgn sumthin yg gua pun ttau.. dlm erti kata lain inter-disciplinary nih... sekarang bole tahan makan tuan jugak laa sekarang.. yg paling tak tahan bukan quantiti.. tapi quality bai.. bayangkan laa dalam satu paper 5 page... 4 page penuh ngan pekataan kalo dikumpulkan tak ku paham.. kakakakakakakakak... well lately boleh tahan jugak laa nak break down.. esp. bukan senang nak blow off tension kat sini.... paling kuat pun pegi jejalan sambil belanja sakan.. itu dah menjadi satu masalah sekarang.. apatah lagik sebab keadaan kewangan agak meruncing ketika ini dicampur dgn org rumah gua yg sekarang sibuk bekerja.. mugkin bile ujung bulan tiber dan berbekalkan gaji org rumah gua yg 4 angka dan start dgn 7 (puhh.. aku pun tak pernah dpt gaji byk nih.. currency RM) mungkin keadaan betuka.....

nak besukan pun bukan senang senang.. nak main ball.. pehhh.. sudah menjadi satu masalah besa.. bayangkan laa plan gua utk bekenalan ball player ngan bermain bola tak membuahkan hasil.. pusing pusing jumpa jugak gua budak yg main.. tapi lagik kelaka biler die kasik sudah tuka ngan gua bile die ckp kalo gua ade kaki die bole join sebab die dah lama tak main plak.. adeh adeh.. main bola pun kena tunggu pengumuman plak.. tapi apehal pun disebabkan keja betimbun nih maka takde laa dpt enjoy.. yg kelakanyer sebenanyer kite bukan nak enjoy ajer.. dan bukan laa kite asik nak buat keja ajer.. yg paling penting ade laa mencarik titik tengah yg dpt seimbangkan semua nih.. atau dlm bahasa pendeknyer.. equilibrium point.. takde masalah kalo kite nak dedicated kan 24 jamsehari utk buat keja.. tapi serius korang akan jadik giler bai.. satu hari last week gua decide nak abiskan review on satu topic nih dlm satu hari.. kire lebih kurang ade 20 bahan perlu dibaca... masuk yg no. 6 ajer gua tgk paper tuh pun tulisan die dah blur.. kakakakakak

23 jam kemudian mmg kepla gua sebu ajer.. nampak bintang.. pastuh dgn susah payah gua hantar jugak... ini lebih kurang intipati paper gua aaa nih.. pastuh sehari lepas tuh dlm tak sampai 30 minit super gua ckp.. byk gap dan byk benda yg takde... ok... takper.. gua abiskan plak 3 hari lepas tuh carik dan baca lagik 30 menda... 3 hari kedian.. submit lagik.. 2 jam lepas tuh (perasan tak mase baca betambah.. lagik panjang beb).. dan mmg ituh laa yg gua dpt balik.. lepas tulis bejela dan bentangkan segala benda dalam pelbagai aspek.. still menda tuh tak nampak.. aduhhh.. tempelek.. kepla dan sebu.. mata dah kelabu.... tapi aperkan daya?... itu laa yg gua ckp... susah benda yg subjektif nih.. keja dulu walaupun byk benda yg subjektif tapi ade jugak ketentuan nyer.. munkin ini pun sama jugak cumer ketentuan tuh pun subjektif... kekadang gua selalu perasan kalo idup nih semua menda objektif pun senang jugak.. cthnyer cam persoalan nak makan nasi ker tak? nak berak ker tak? nak mandi ker tak? nak tido ker tak? nak ehem ehem ker nak (tapi nih sebenanyer susah lagik dari subjektif nih)... tapi kenaper laa idup nih sebaliknyer.. penuh ngan soalan soalan subjektif.. nak beli kasut ker tak.. nak beli kasut lagi ker tak.. nak beli kasut lagi dan lagi dan lagi ker tak.. dan yg paling utama.. jeng jeng jeng... nak buat keja ker tanak?..... kakakkakakakkakaka ooo luper.. yg lagik penting dari itu.. nak beli kasut ker tak?... lagi???.....