dari jemapoh ke manchestee...
pehhh 3 entries dalam masa sebulan... nampaknyer gua semakin malas nak kasik update tekini.... kakakakakakaaka... sbb gua rase korang pun musti dah malas nak baca update tekini gua yg tak berupdate update nih.... update ganas ganas mcm gua dah dapat keja.... yehhh.... macam gua dah dpt permit keja.. yehhh... ataupun gua dah dpt tiket kapal tebang nak balik.... yehh.... dan hal hal sewaktu dgnnyer tidak dpt laa nak ditulis kat sini... sbb malangnyer beriter beriter panas mcm tuh tade laa kat sini.... berite macam minggu lepas gua kena reject lagik ader..... itu ajer beriter yg ader.... dan minggu lepas seperti yg gua dah tulis kat title gua utk kali ke-12 gua telah di reject plak oleh university of manchester.... tapi man man aaaa sbb memula pun mase gua dpt interview takde rase mcm nak pegi situh.... mungkin sbb ramai sgt org malaysia... jadik kalo tak dpt tuh tak berapa laa terasa sgt... cumer agak musykil jugak sbb dah masuk 2 digit interview dah tapi masih lagik takde beriter gumbira... agaknyer kalo tiber laa masa gua dpt beriter gumbira gerenti kenduri 7 hari 7 malam agaknyer.... kakakakakkak.. itu pun kalo ade beriter yg gumbira....
aper pun gua rase gumbira jugak laa skit minggu lepas sbb dpt fax sijil phd gua... maknenyer bebetul gua dah abis belaja rupenyer... dan officially visa student gua pun sudah tamat tempoh minggu lepas.... maknenyer hari nih 2/11 gua dah sah bukan lagik pelajar... tapi blum sah lagik sebagai tenaga pengajar sbb surat lantikan gua nih masih lagik tak proses.... takde proses idle.... gua igtkan diorg pun tau yg gua nak dpt keja tempat lain jadik diorg pun malas proses... tapi daripada cara diorg buat keja gua rase sememangnyer diorg malas nak buat dan tidak ade sangkut paut-pun dgn hal hal gua nak dpt keja kat uk tuh .. yg gua igtkan ade connection tapi sebenanyer lebih kepada perasaan yg lahir dari diri gua yg elok elok supaya gua tak rase kesusahan yg sebenanyer tengah belaku.... tapi akhirnyer dah masuk pun bulan november.... dan walaupun telah kitaorg cuber utk lengah-lengahkan masa (wooo dah dekat 6 bulan dah) nampaknyer bak kata omputih its inevitable.... mase utk mulakan penghidupan baru sudah tiber..... minggu nih ada satu lagik interview yg gua rase lebih kurang mcm interview terakhir... dan gua sendiri pun takde nak beharap aper aper dah.... mungkin dah semenangnyer bukan rezeki gua utk pegi balik.... gua kucewa ?? of course kucewa... tapi seperti jugak becinta... kalo lu minat satu awek nih mcm giler... tapi awek nih sampai mati pun tanak kat lu.. takkan lu nak minat jugak sampai mati kan... kena laa move on.. bepindah buat benda benda yg lain...
gua rase jugak agak susah nak let go... susah nak pecaya bahwa gua telah gagal.... cehhh lamak.... mmg laa bukan kali petama gua gagal tapi dah byk kali jugak.. cumer kali nih igtkan takde laa kucewa.... gua tak kucewa dgn diri sendiri.. tapi mungkin kucewa dgn benda benda yg gua sendiri pun kurang memahami... susah nak salahkan sesape time nih.... dan gua maleh nak salahkan diri sendiri sbb gua rase semua menda gua dah cuber dgn sedaya upaya.... tatau laa aper yg tak kena lagik.... ini semua kasik jalan utk bitter-for-life nih.... aduihhhh.... tapi skang nih ade beberapa agenda yg perlu diuruskan.... antara yg terutama adalah mencarik umah utk kitaorg duduk kat sinih.... walaupun gua suker ajer lepak umah mak dan mak mertua tapi utk masa depan gua rase susah nak betahan cam gituh.... kakakakakkakkaka.. anak gua pun tak rase settle down nanti kalo tiap tiap minggu nak kena pindah... jadik gua igt perlu laa carik umah utk diduduki dalam masa masa tedekat nih.... lepas tuh kena plak laa mengadjust utk anto balik segala barang kitaorg kat uk tuh..... ermmm gua igt sambil sambil tu nak pegi konvo sekalik... jadik nampaknyer kena laa check tiket kapal tebang.... tapi sebenanyer gua bukan ade duit.. gaji pun tade.. jadik mungkin mintak tolon abis abisan utk anta ajer barang tuh balik.... kalo bole ker umah sewa yg kitaorg tak carik lagik nih...
aduhhh... gua rase sememangnyer senang kalo kitaorg dpt ajer pegi balik... apsal laa nak susahkan jalan keidupan gua nih pun gua tatau... byk sgt pekara yg tesimpul dan tesurat dan tesirat sampai kalo lu pike bole pecah kepla.... kakakakkkaka... gua pun satu hal kenaper laa tak anta ajer semua barang balik hari tuh... entah laa gua pun tak mengerti... kata org .... ini laa padahnyer bile kompiden telebih lebih... bukan nak ckp geli geli tapi kalo ikutkan gua rase bukan sajer gua.. bahkan org rumah gua pun agak besedih dan rindu jugak aaa benda benda kat sane.... tapi aperkan daya dah org tak sudi takkan laa kitaorg nak tehegeh hegeh... aduihhhh... agaknyer biler kitaorg dah masuk umah sendiri kat sini, dgn dah dpt barang barang mungkin skit skit rase tak heran akan datang..... nampaknyer tepakse jugak gua putus asa.... tapi secara realistiknyer mmg dah tiber mase utk berputus asa... sbb kalo nak di-terus-teruskan jugak bole jadik giler.... ini pun kosnyer sudah hampir tidak dpt ditanggung badan.... uhhh ini sememangnyer bitterness nih.... sedih sedih...
aper pun gua rase gumbira jugak laa skit minggu lepas sbb dpt fax sijil phd gua... maknenyer bebetul gua dah abis belaja rupenyer... dan officially visa student gua pun sudah tamat tempoh minggu lepas.... maknenyer hari nih 2/11 gua dah sah bukan lagik pelajar... tapi blum sah lagik sebagai tenaga pengajar sbb surat lantikan gua nih masih lagik tak proses.... takde proses idle.... gua igtkan diorg pun tau yg gua nak dpt keja tempat lain jadik diorg pun malas proses... tapi daripada cara diorg buat keja gua rase sememangnyer diorg malas nak buat dan tidak ade sangkut paut-pun dgn hal hal gua nak dpt keja kat uk tuh .. yg gua igtkan ade connection tapi sebenanyer lebih kepada perasaan yg lahir dari diri gua yg elok elok supaya gua tak rase kesusahan yg sebenanyer tengah belaku.... tapi akhirnyer dah masuk pun bulan november.... dan walaupun telah kitaorg cuber utk lengah-lengahkan masa (wooo dah dekat 6 bulan dah) nampaknyer bak kata omputih its inevitable.... mase utk mulakan penghidupan baru sudah tiber..... minggu nih ada satu lagik interview yg gua rase lebih kurang mcm interview terakhir... dan gua sendiri pun takde nak beharap aper aper dah.... mungkin dah semenangnyer bukan rezeki gua utk pegi balik.... gua kucewa ?? of course kucewa... tapi seperti jugak becinta... kalo lu minat satu awek nih mcm giler... tapi awek nih sampai mati pun tanak kat lu.. takkan lu nak minat jugak sampai mati kan... kena laa move on.. bepindah buat benda benda yg lain...
gua rase jugak agak susah nak let go... susah nak pecaya bahwa gua telah gagal.... cehhh lamak.... mmg laa bukan kali petama gua gagal tapi dah byk kali jugak.. cumer kali nih igtkan takde laa kucewa.... gua tak kucewa dgn diri sendiri.. tapi mungkin kucewa dgn benda benda yg gua sendiri pun kurang memahami... susah nak salahkan sesape time nih.... dan gua maleh nak salahkan diri sendiri sbb gua rase semua menda gua dah cuber dgn sedaya upaya.... tatau laa aper yg tak kena lagik.... ini semua kasik jalan utk bitter-for-life nih.... aduihhhh.... tapi skang nih ade beberapa agenda yg perlu diuruskan.... antara yg terutama adalah mencarik umah utk kitaorg duduk kat sinih.... walaupun gua suker ajer lepak umah mak dan mak mertua tapi utk masa depan gua rase susah nak betahan cam gituh.... kakakakakkakkaka.. anak gua pun tak rase settle down nanti kalo tiap tiap minggu nak kena pindah... jadik gua igt perlu laa carik umah utk diduduki dalam masa masa tedekat nih.... lepas tuh kena plak laa mengadjust utk anto balik segala barang kitaorg kat uk tuh..... ermmm gua igt sambil sambil tu nak pegi konvo sekalik... jadik nampaknyer kena laa check tiket kapal tebang.... tapi sebenanyer gua bukan ade duit.. gaji pun tade.. jadik mungkin mintak tolon abis abisan utk anta ajer barang tuh balik.... kalo bole ker umah sewa yg kitaorg tak carik lagik nih...
aduhhh... gua rase sememangnyer senang kalo kitaorg dpt ajer pegi balik... apsal laa nak susahkan jalan keidupan gua nih pun gua tatau... byk sgt pekara yg tesimpul dan tesurat dan tesirat sampai kalo lu pike bole pecah kepla.... kakakakkkaka... gua pun satu hal kenaper laa tak anta ajer semua barang balik hari tuh... entah laa gua pun tak mengerti... kata org .... ini laa padahnyer bile kompiden telebih lebih... bukan nak ckp geli geli tapi kalo ikutkan gua rase bukan sajer gua.. bahkan org rumah gua pun agak besedih dan rindu jugak aaa benda benda kat sane.... tapi aperkan daya dah org tak sudi takkan laa kitaorg nak tehegeh hegeh... aduihhhh... agaknyer biler kitaorg dah masuk umah sendiri kat sini, dgn dah dpt barang barang mungkin skit skit rase tak heran akan datang..... nampaknyer tepakse jugak gua putus asa.... tapi secara realistiknyer mmg dah tiber mase utk berputus asa... sbb kalo nak di-terus-teruskan jugak bole jadik giler.... ini pun kosnyer sudah hampir tidak dpt ditanggung badan.... uhhh ini sememangnyer bitterness nih.... sedih sedih...
0 Comments:
Post a Comment
<< Home