i can accept failure.. but i can't accept not trying....

hmmmm..... gua rase mmg susah nak pecaya tapi as org rumah gua put it... tinggal 20 hari ajer lagik before realiti betul betul hits us.... hehehhehe... there no escaping reason; no denying purpose bak kata agent smith..... mmg susah nak pecaya setelah 4-5 bulan gua aktif utk cuber nak salvage keidupan kitaorg kat sinih.... dgn bantuan org rumah gua ok fos yg susah payah buy us some time (dkt 5 bulan jugak) nampaknyer takde aper nak tunjuk.... melainkan rejection emails yg belambak lambak dan 6 interview invitations... 5 interviews kalo korang ade baca blog gua nih sudah tidak membuahkan hasil walaupun officially yg ke-5 tuh takde dpt rejection email.. tapi bak kata org rumah gua.. kalo dpt musti die dah bagitau dah tapi senyap ajer dah sampai hari rabu tuh patutnyer kena paham paham sendiri laa kan.... hehehehehhehehehe... tp walaupun gua inhumanly optimistic.. tapi in reality gua sendiri pun dah tau betapa betulnyer ckp org rumah gua tuh.... kekekekkekeekkeke... sbb lepas 5 kali kena reject sememangnyer gua pun dah paham habis dan dah cukup pengalaman nak analisa menda menda nih.... heheheehehhee.....

so where do we go from here .. ??? the obvious answer would be balik kampung tanam jagung laa... maner lagik.... gua rase tu laa salah satu sebabnyer org yg buat salah akhirnyer akan kena tangkap jugak.... apsal...?? sbb penat penat die lari akhirnyer die akan putus asa dan balik kampung jugak.. org kata there's no place like home.... gua tak kata tak betul.... kalaupun misi gua bejaya itu hari mmg there's no place like home jugak... gua tidak nafikan... tapi seperti yg telah gua cite over n over n over again... itu bukan halnyer.... duit pun bukan halnyer... yg menjadi hal hanyer laa resources utk membuat keja keja yg gua hendak buat.... itu ajer.... mmg btul byk lagik tempat available utk buat benda benda gua nih... in fact ade tempat yg lebih sesuai dari sini tapi mengenangkan kesusahan nak bepindah randah tuh menyebabkan gua limited scope pencarian gua.. kalo tak limited tatau laa.. mungkn time nih gua dah besedia nak berangkat ker british colombia ... atau pun wien kot... tapi itu kata org citer lain hari atau lain bulan.... what we must contend is right now.... n right now means the 15th of september 2009.... kekekekkekekekekek

utk yg tatau lagik itu laa hari kitaorg akan board kapal tobang utk balik... gua sememangnyer nak balik tahun nih beraya... cumer tanak laa prolong stay gua kalo bole... tapi nampaknyer instead of bawak balik 4 begs... ini time mungkin kena bawak balik 4 begs + 1 kontena.... kakakkaakkakka.... kenaper laa ade "mungkin" lagik kat situh... hmmmm.... gua dah ckp kan gua nih optimistic lebih... determine dan mungkin ade skit giler kot.... kalo org lain ade plan A dgn plan B... gua ade plan C... n plan C adalah utk simpan barang kitaorg dlm store... pastuh try jugak carik keja dari malaysia or amik ajer phd somewhere kat europe sbb die baya lebih.... and again.. being the optimist that i am... mmg gua rase rase nak buat plan C ajer... tapi biler ko ade 2 org anak skang nih... nak buat plan C bukan senang senang.... tapi yg lebih menyusahkan adalah kos yg hendak ditanggung utk melaksanakan plan C... tanyer ajer laa org rumah gua yg menanggung kos kitaorg stay extra 5 bulan kat sini... wooo... bukan murah murah biler semua menda dah kena kali 5.8 cam sekarang nih.... org rumah gua keja 5 bulan aper pun takde tinggal.... abis digunakan utk membiayai keidupan kitaorg.... lebih lebih lagik utk kasik peluang kepada gua .... window of opportunity utk buat something.....

igt there is no I in TEAM.... kalo team gua chicago bulls.... kalo gua mike... jadik org rumah gua laa pippen.... kitaorg ade goal yg sama.... kitaorg dah buat aper yg terdaya utk sampai goal tuh... kederat dah keluar... wang ringgit dah keluar... anak pun dah keluar (hehehehe.... tak related nih).... aper lagik yg bole nak keluar.... yes.. we have give it our all... n then some... tapi itu laa ...... nasib kekadang bukan dekat lu tak bole buat apo laa kalo camtuh... n ways... mungkin gua tak cukup time fail lagik kot.... back kata dicky fox (the great mentor of jerry maguire) - "i've failed as much as i succeed... but i love my life... i love my wife....." kakkakaakkakakakakkaka..... on the 15th..... instead of pike tentang kegagalan kitaorg (mostly gua) utk translate opportunity yg ader nih kepada something more meaningful.... gua rase ade eloknyer gua igt-igt dan cherish the memories.... camner kitaorg sampai sini... aper yg dah jadik.... aper yg telah dialami... sedang dirasai dan kemudian aper yg ader utk masa masa mendatang... it might not be pretty... tapi aper bole buat... at least we have give it a go... with everything that we got... n then some lagik... kekekekekekkekeke.... the whole point is to try.. kalo tak jadik mcm yg kite nak... well tak bole kata aper laa ....