40 days and 40 nights

ar daaduhhhh.. aper nak citer agaknyer... takde byk nak citer biler keidupan gua skang nih bekisar pada pkl bapr nak bangun tido... pkl baper nak keluar umah utk elak jem... pkl berapa nak keluar daripada opis bejalan sbb boring... nk pegi bejalan kat maner biler boring... nak makan tghari ker tidak sbb duit takde... nak balik awal ker tidak pastuh... pkl baper nak balik awal supaya tak melalui kesesakan lalu lintas... biler laa org nak datang nak repair aircon kat bilik gua... biler laa gua nak dpt interview pastu nak kena reject utk kesian kian kalinyer... dan begituh dan begituh... ermmm nampaknyer masuk bulan 10 (dah 21 hari plak tuh) pisang masih lagik tak bebuah.. gua rase kalo tanam pisang tamau besa pun pokoknyer... ade mcm sudah kena sodok ngan babi hutan kot.... tapi lebih kurang mcm itu jugak laa rasenyer kot... hari nih gua dpt tau bahawa dua dua institusi yg bertapak kat cambridge reject gua.... jadik itu la yg no.9 dan no.10.... aduhhhhh aduhhhhhhhh... kalo dulu gua ckp macam mane diorg tendang sepak terajang gua pun gua tetap akan datang balik.. bak kata rocky.. its now how hard u hit... but how hard u can take a hit and get back up again.... gua ade satu menda ajer nak ckp kat rocky... butooooo lu mat.....

kekrkkekekkeekkekekek... dah bole tahan penat jugak laa gua sekarang nih.... dicampur dgn bengkel register subjek yg gua kena pegi 2 hari nih... maknenyer kena keluar umal awal bagi mengelakkan kesesakan lalu lintas yg gua tgk kat malaysia nih tak penah nak berenti gua pun tatau apsal.. gua nak amik tau tapi utk mengambik tau kena laa diorg baya gua 2 juta supaya gua boleh mulakan projek mengambik tau gua... kakakakakakakakka.. tapi nak menulis proposal nak buat benda tuh pun gua malas sbb gua masih lagik bepegang kepada plan A.. little that I know.. plan A sememangnyer takkan jadik... kakakakakakakakakak.... hari jumaat nih tinggal satu lagik interview utk bulan 10 nih agaknyer.. dlm beg gua belambak lagik iklan keja kosong yg gua pun dah tatau nak apply ker tidak.... rasenyer mcm dah tak dapek nak buat aper aper lagik.. gua skit punyer tensen tadik sampaikan gua anta emel dekat mamat yg uni. of cambdrige tuh tanyer apsal die reject gua sebenanyer... sbb die india british dan gua melayu ker... atau sbb gua mmg tak reti jawab interview die ker.. atau pun gua nih dummy candidate ker.. ataupun segala sebab yg gua rase mungkin semuanyer gua hentam tulis dlm emel yg gua anta die tuh... pedihh ker lu org tanyer lagik... mmg pedih macam makan hempedu ayam.. kalo lu tak pecaya gua mmg penah makan hempedu ayam masa kecik tak masak... mmg pedih bai.. nanti kejap pahit sebenanyer.. kekekekekekkekekekek

gua rase gua kena pegi retail therapy aaa.... hehehehehhe... abiskan duit yg bukan duit gua sampaikan utang pun dah lilit leher gua.... tensen tensen... tak tau nak buat aper lagik.. gua pun tak sangka gua anta emel sampai sebegituh... tapi sebenanyer niat gua iklhas.. gua nak tau apsal... biler gua dah tau mungkin gua takkan buat lagik... mcm itu hari semua professor marah gua kat opis.. mane laa gua tau semua menda kena buat kena meeting.... gua tak penah keja kerajaan... walaupun gua rase itu membazir masa tenaga dan jugak wang ringgit.. tp dah procedure diorg nih kot.. kalo gua sorang tanak buat.. pastuh alih alih belakang 3 professor entam gua susah jugak nak citer kan... hehehehhehehe.. tapi gua seperti biaser take it in good spirit.. kalo tak takkan laa gua bole tahan kena reject 10 kali pun bole rase senyum lagik.... tak lama senyum tuh dah gua rase tinggal dalam sebulan lagik... lepas sebulan tuh nampaknyer kena face the music....

org ckp berangan tuh free... ade dreams tuh bukan kena baya pun... mehh sinih gua nak sekeh sape yg ckp camtuh... kalo bapak jenson button takde duit utk tolon anak die reliasasikan impian menjadik f1 driver takde laa mamat tuh jadik world champion.... ade dreams sebenanyer tak free.... kalo lu becita cita bukan sahaja lu kena korbankan masa berangan pasal cita cita tuh... lu kena korbankan masa utk kejar cita cita tuh.. pastuh biler lu kejar lu seda plak rupenyer kena korbankan wang ringgit plak nak keja.... itu ini itu ini itu ini dan begituh beginih.... gua dulu pun igt kalo lu nak satu benda... lu keja dan usaha dan tawakal sudah tentunyer tak jauh tak lama lu akan dapat jugak.. sebab lu usaha pastuh lu tawakkal... tapi nampaknyer 6 bulan selepas gua mengeja cita cita gua ... dan dah abis entah berapa ribu dan akan abis entah berapa ribu lagik.... tak temasuk hal hal yg tidak boleh dikira dgn wang ringgit gua seda dah bahwa itu semua cite yg jadik kat dalam filem hollywood baikpun bollywood.. tapi kalo cite keleng lain skit.. die pegi mengamuk kat kuil dulu mintak keadilan laa..... kakakakakakakakakkakak.... gua rase 1 mungkin 2 minggu lagik gua kena terima bahwa angan angan gua mat jenin ajer... dan pinjam duit lagik 5 ribu utk bawak segala harta benda gua kat uk yg tebengkalai sbb gua perasan baguss... pastuh kena utang plak utk mulakan kehidupan yg bebetul kat sini.... dan kena utang lagik utk menampung keidupan gua yg bergaji RM1650 ringgit ajer 2-3 bulan nih...... puhhhh dreams are free kepla banaaa..... kakakakakakakakkakaka.... dah laa besok nak mengedap kesesakan lalu lintas yg tak penah nak berenti.. aaaarrrrrrrggggghhhhhhhhhhhh!!!

i am not going back, am i ???

kalo nak kire sebeno benonyer... bsok 15hb dan sah sah laa kitaorg dah cukup sebulan kat sinih.... ish ish ish.... dah rase lama giler laa plak dalam kepla gua nih... aper nak jadik - aku pun dah tak larat nak pike kan dah... walaupun setiap kali kalo org rumah gua tanyer gua akan senantiasa ckp bahwa kite akan balik uk balik... semua menda akan sort itself out dan jadik seperti yg kite nak... cumer perlukan time ajer nak jadik mcm tuh... selalu org org yg kat dalam penjara ajer bole ckp... time diorg ader... tapi utk gua yg duduk kat luar penjara nih... time laa satu satu nyer yg gua tader... tapi bukan setakat tuh.. duit pun gua tade rupe rupenyer.... hehehehehhehehe.... walaupun nampak mcm tak berapa memberangsangkan tapi 2 minggu nih gua bejaya menghadiri 2 interviews menggunakan tepon.. maknenyer walaupun gua kat malaysia masih ade org sudi tepon utk interview.. dua dua kat cambridge... satu uni of cambridge satu lagik EBI... EBI nih seperti jugak uni. of birm. sudah 2 kali interview gua.... yer seperti yg gua pernah tulis dulh nampaknyer menda nih susah menjadik satu cycle.... gua rase org org yg samer sudah pun nampak nama gua berkali kali agaknyer.... ini mcm kalo buat mcm andy dufresne mmg bagus nih... dari hantar 1 surat 1 hari.. anta 2 surat 1 hari.....

nampaknyer keidupan keja gua yg tak berapa keja kat malaysia nih balik balik mcm tuh jugak... bangun pagi bawak keta dlm lingkungan 30 minit ke 1 jam 30 minit.. mengharung trafik yg tatau apsal kalo pkl 7 pun jem.. kalo pkl 9 pun jem .. kalo pukul 10 pun jem... tah pkl baper org org nih masuk keja gua pun tak berapa paham laa... nasib baik gua balik kalo pkl 430 ptg pun masih lagik tak jem... sebenanyer gua duduk bilik hari hari takde aper nak buat.. igtkan nak settlekan paper hari tuh tapi entah kenapa gua emel supervisor gua takde reply dah bepuluh kali dah.... ermmmm... pelik pelik... gua tatau laa die melarikan diri dari gua ker atau ader menda jadik kat saner... jadik sbb die senyap ajer lagik takde keja laa gua jawabnyer... ish ish ish... ader jugak beberapa keja yg bole dibuat ketika ini tapi sbb gua masih lagik tak tentu hala tuju nih rase mcm malas nak buat keja se-tgh tgh... kalo nak masuk masuk terus kata org.. hehehehehehheheheh..... gua rase org rumah gua lagik dilema.. sbb die dah bosan jaga anak kat umah tapi nak carik keja pun x tentu.. esok esok dpt keja tapi at the same time dapat balik uk balik... pun buat susah die jugak....

biler gua igt igt balik.. sebenanyer idup kitaorg tak perlu pun sesusah nih.... gua kena make a stand ajer... nak balik ker tanak balik.... tapi sebenanyer mmg dah buat keputusan lama dah... bile pike balik... kitaorg mmg nak balik.. tapi tak dpt nak balik... pastuh biler tak dpt nak balik masih lagik tak menerima hakikat bahwa takde org nak bagi balik.... kekekkekekekeke... seperti kata org tua tua lagik tak paham bahsa laa nih... biler gua nak paham bahsa tuh ??? tatau laa tapi buat masa nih mmg masih lagik tak paham bahsa.... selalu jugak gua terigt psl mcm mane lu tak give up pun.. tapi biler dah tak pegi mane pun.... mungkin time tuh kena paham paham sendiri.... gua personally refuse utk paham paham sendiri..... entah laa mungkin lepas lagik sebulan baru gua nak paham sendiri.... hari hari bawak keta jauh.. hari hari mengadap jem.. hari hari baya tol... hari hari duduk bilik takde aircond nih takde keja.. hari hari kena buang air kat aircond kecik gua nih biler penuh.... hari hari.. hari hari... hari hari.... kalo korang kire pekataan yg ade kat entry nih gua rase paling byk jumpa pekataan "balik" dan "hari" yg sums up betapa tebelenggu nyer idup gua.... yg gua paling takutkan apabila idup gua dibelenggu sebeginih gua akan kembali kepada my spending ways.... hehehehehhehe.... hati susah beli barang.... bahya bahya.... gaji dah laa 1600..... tapi skit skit gua rase penyakit tuh sudah nak dtg balik... gua rase kena bekukan kad sblm penyakit ini merabak.... kakakakakakakakakkak

what is new ... ??

hmmm dah dekat 3 minggu kitaorg kat sinih.... aper menda baru ??? aper benda tak baru ??? gua kena akui slowly... but surely.. i am getting suck in to the life here.... biaser mengikut pendapat umum.. memula tak suka lelama suker juger... kakakakakka... gua rase tak perlu ulas lagik.. walaupun pada dasarnyer gua masih lagik cuber utk melaksanakan impian dan plan awal kitaorg tapi makin hari rase makin susah dah makin betambah alasan utk malas nak buat.... tapi seperti sebelumnyer... giving up is not an option... cumer lately perasaan kalo give up pun takper tuh dah mula nak creeping in laa kata org... hehehehhe.. itu laa susahnyer kalo nak mula rase selesa.. tapi itu jugak laa sebabnyer kenaper gua melambatkan proses utk merasa selesa... contoh paling senang skali adalah kerana kitaorg tidak ade lagik tempat tinggal kat sini.. masih lagik merempat di umah mak ayah... cth satu lagik kitaorg masih lagik menggunakan keta pinjam.. dan yg paling penting sekali proses um nih sendiri yg skit punyer lambat utk meng-kompemkan pekerjaan gua yg sebena... lagik lambat gua igt lagik bagus sbb itu akan memberikan perigtan bahwasanye semua ini adalah bersifat sementara ajer.. hehehehehehehhe... walaupun pada ketika ini gua sudah ditempatkan dalam bilik gua sendiri cumer aircond ajer takde... kekekekekkekkekekeke.....

tapi tanpa bebanan keja.. tanpa surat lantikan... dan hal hal yg sepatutnyer gua rase masih lagik tak terikat.. dan biler tak terikat nih rase peluang utk meloloskan diri tuh masih ader... kalo sudah semua menda menjadik rasmi agak ketat skit laa tapi masih bole dilaksanakan lagik... hehehehhehe... aper pun gua ok ajer walaupun setiap hari mcm sekang nih pkl 1130 gua rase mcm nak gerak balik umah dah sbb takde keja nak buat... susah jugak biler takde keja nih.. kang kalo blah kang tang tuh plak laa ade org nak carik... tapi kalo tak blah rase mcm mati kutu takde aper nak buat.... entah laa mungkin itu laa org katakan between a rock and a hard place... tapi yg bezanyer takde laa susah sgt nak selesaikan masalah nih... antara pilihan yg paling senang.. pegi laa bejalan jalan dan kediannyer balik laa ke opis balik... atau pun duduk ajer laa opis utk mengerjakan menda menda yg berpaedah... jadik gua igt biler gua tgk total duit yg sudah dibelanjakan utk minyak bulan nih.. gua rase gua duduk ajer laa opis utk kerjakan menda menda yg berpaedah sampai laa gua pasti dah takde org nak ade urusan dgn gua.. pastuh gua pun auto akan aper aper yg patut utk autokan aper aper yg patut.. hehehhhehehehheheh.....

entah laa geng... masa plak bejalan skit punyer pantas.. skang nih dah plak masuk bulan 10.... dah nampaknyer bulan 10 nih takde mula with a bang kata org... so far ade 2 interviews... satu tak bole buat guna talipon rasenyer sbb sampai ker hari nih takde respon lagik gua dapat biler gua request interview 4 jam gua di convert kepada interview talipon.. satu lagik sudah pun convert ker talipon dan sebagai sebahagian daripada proses yg berpaedah gua igt nak membaca bahan bahan ilmiah supaya tidak laa selepas ini gua perlu lagik nak apply keja.... dan bole laa proceed kepada keidupan yg lebih tetap berbanding keidupan sementara yg sedang dihadapi ketika inih... tapi itu laa.. dah interview ke-9 dah nampaknyer... rase bole tahan jugak cabaran.. ini laa kata org trials n tribulations... hehehehheheheehe.....